เวลส์ อธิบายและศึกษาเกี่ยวกับชนพื้นเมืองของเกาะเวลส์ที่ใกล้กับอังกฤษ

เวลส์ Richard Booth เป็นเจ้าของร้านหนังสือมือสอง เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2520 เขาสวมมงกุฎที่ทำด้วยมือบนศีรษะ เดินไปตามถนนของ Hay-on-Wye และประกาศตัวเองว่าเป็นราชาแห่งหญ้าแห้ง นอกประตูปราสาทยุคนอร์มันในเมืองเวลส์ถือคทาแห่งราชวงศ์ที่ทำจากท่อทองเหลืองและธงสีเขียวและสีขาวที่เย็บใหม่ ของราชอาณาจักรแห่งใหม่ที่อยู่ข้างหลังเขา Boothสื่อสารกับสื่อมวลชนและชาวบ้านที่งุนงงว่าการที่เขาเป็น กษัตริย์ การเป็นอิสระจากสหราชอาณาจักรจะทำให้กระตุ้นการท่องเที่ยวและฟื้นฟูเศรษฐกิจที่ตกต่ำของเมือง

หลังจากดื่มมากเกินไปในผับในเมือง และต่อมาจะตั้งชื่อม้าของเขาว่าโกลดีเป็นนายกรัฐมนตรี เขามอบสัญชาติและกลุ่มขุนนางให้กับผู้สนับสนุนและผู้ชื่นชมของเขา และปกครองอาณาจักรที่ประกาศตนเองของเขาจากกำแพงปราสาทเฮย์จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 2562Boothเป็นศิลปินและพ่อค้า มารี ฟฟอร์ด นักประวัติศาสตร์ท้องถิ่นที่ทำงานในมูลนิธิปราสาทเฮย์กล่าว เขามองเห็นโอกาสในการประชาสัมพันธ์

คำประกาศอิสรภาพเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกที่เพิ่มมากขึ้นของการประชาสัมพันธ์ ขอบนอกรีตและรูปลักษณ์ที่โดดเด่น และความปรารถนาที่จะได้รับความสนใจ การประกาศเอกราชอย่างกล้าหาญของผู้จำหน่ายหนังสือได้ฟื้นชะตากรรมของเมืองที่กำลังดิ้นรน ในตอนนั้น เมืองเล็กๆ หลายแห่งกำลังเสื่อมโทรม Reg Clark ผู้ซึ่งทำงานเป็นนักประชาสัมพันธ์ของ Booth ในช่วงปี 1970 และได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงเทคโนโลยีของ Hay Kingdom

การลดลงกำลังเกิดขึ้นในเมืองเล็กๆ ของเวลส์ทุกแห่ง เขากล่าว ผู้คนจากชนบทได้ศึกษา ย้ายถิ่นฐาน และได้งานทำที่อื่น การประชาสัมพันธ์ของ Booth ทำให้นักท่องเที่ยวที่อยากรู้อยากเห็นและคนรักหนังสือหลั่งไหลมาที่ Hay-on-Wye ซึ่งทำให้ตลาดหนังสือมือสองเฟื่องฟู มีผู้อยู่อาศัยเพียง 1,500 คน ปัจจุบันเมืองนี้เป็นที่ตั้งของร้านหนังสือกว่า 20 ร้าน และจัดงานวรรณกรรมที่ใหญ่ที่สุดในสหราชอาณาจักรอย่างเทศกาล Hay ทุกปี

สี่สิบห้าปีหลังจากการประกาศเอกราช ปราสาท Booth ที่กำลังทรุดโทรมซึ่งเป็นที่ที่กษัตริย์อาศัยและปกครองเมืองนี้ ได้ถูกเปลี่ยนให้เป็นพิพิธภัณฑ์โดยมูลนิธิปราสาทเฮย์ ฉันอยู่ที่ Hay-on-Wye ในวันเปิดทำการของพิพิธภัณฑ์ในเดือนพฤษภาคม 2022 เมื่อ ปราสาทเฮย์ เปิดประตูสู่สาธารณะเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ 900 ปี

ปราสาทเฮย์ เป็นอาคารสไตล์นอร์มันสมัยศตวรรษที่ 12 ที่ถูกทำลายไปครึ่งหนึ่ง ซึ่งตั้งตระหง่านเหนือเนินหญ้าใจกลางเมือง ในคูน้ำเก่าของปราสาท ฉันเพลิดเพลินท่ามกลางชั้นวางของ ห้องสมุดแห่งความซื่อสัตย์ ซึ่งหนังสือแต่ละเล่มมีราคาหนึ่งปอนด์และเงินที่ชำระจะฝากไว้ในกล่องความซื่อสัตย์ สถานที่นี้เต็มไปด้วยนวนิยาย ประวัติศาสตร์ บันทึกการเดินทาง คลาสสิก นวนิยายอาชญากรรม ชีวประวัติ ตำราอาหาร และอื่นๆ อีกมากมาย

พื้นที่ Livraria da Honestidade ยังทำหน้าที่เป็นศูนย์อาหารท่ามกลางเทศกาลเฮย์ ผู้ชมเทศกาลได้ลิ้มลองทาโก้และฟาลาเฟลในขณะที่อ่านหนังสือที่ได้มาล่าสุดภายใต้ร่มเงาของปราสาทเฮย์ มีแผงขายอาหารและตลาดอื่นๆ ในถนนรอบๆ ในขณะที่ถนนสายหลักด้านหน้าปราสาทเรียงรายไปด้วยร้านหนังสือมือสอง ร้านขายของเก่า

จากรังอีกา จุดชมวิวบนหอคอยของปราสาท ฉันมองเห็นแม่น้ำไวย์คดเคี้ยวไปตามชนบทของ เวลส์ ไปทางทิศตะวันตก ทางใต้มีเทือกเขาแบล็กเมาน์เทนกั้นพรมแดนอันน่าทึ่งกับอังกฤษ ป้ายข้อมูลเน้นว่าสิ่งเหล่านี้คือ Welsh Marches ซึ่งเป็นพรมแดนที่ไร้กฎหมายระหว่างอังกฤษและเวลส์ซึ่งเต็มไปด้วยความขัดแย้งและปกครองโดย Marcher Lords ที่พเนจรในยุคแองโกล-แซกซอน นอร์มัน ยุคกลาง และทิวดอร์

Booth เป็นเหมือนลอร์ดมาร์ชดอร์พเนจรในยุคปัจจุบัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าที่ตั้งของ Hay-on-Wye บนพรมแดนที่น่ากลัวนี้กระตุ้นความต้องการในการปกครองตนเอง ฉันชอบคิดว่า Hay-on-Wye มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง Fforde กล่าว มันผ่านไปนานแล้วโดยปราศจากภาษาเวลส์หรือภาษาอังกฤษ และยังคงระบุว่าเป็นเมืองชายแดน

ชายผู้ต้องการเป็นกษัตริย์เกิดในปี 1938 และย้ายไปอยู่ที่ที่ดินในชนบทใกล้กับเฮย์ ออน ไวย์เมื่อเขายังเด็ก ในอัตชีวประวัติของเขา My Kingdom of Books ซึ่งเขียนโดยตัวเขาเองและลูเซีย สจวร์ต ลูกติดของเขา Boothอธิบายว่าเขาไม่สามารถประสบความสำเร็จในอาชีพการเงินที่พ่อแม่ของเขาหล่อหลอมให้เขาในลอนดอนได้อย่างไร อันที่จริง ความหลงใหลในวรรณกรรมทำให้เขาเข้าสู่การค้าหนังสือมือสอง เขาเปิดร้านหนังสือแห่งแรกของ Hay-on-Wye ในปี 1962 หลังจากซื้อสถานีดับเพลิงเก่าของเมือง

ในปี พ.ศ. 2507 Boothซื้อปราสาทเฮย์อย่างหุนหันพลันแล่นเมื่อมันถูกวางขาย เขาปรับปรุงโครงสร้างทางประวัติศาสตร์และเปลี่ยนเป็นร้านหนังสือ ที่พักอาศัย และสถานที่สำหรับงานเลี้ยงต่างๆ ของเขา จากนั้น Booth ได้เข้าครอบครองห้องโถงฟาร์มเดิมของเมือง ซึ่งยังคงเป็น ร้านหนังสือของริชาร์ด Booth มาจนถึงทุกวันนี้ และในปี 1978 ร้านค้าได้เข้าสู่ Guinness Book of Records ในฐานะร้านหนังสือมือสองที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดยมีหนังสือมากกว่าหนึ่งล้านเล่มในสต๊อกถาวร

ฉันไม่คิดว่าจะมีความสนใจในหนังสือ ในเฮย์ ก่อนริชาร์ด ฟฟอร์ดกล่าว เขาเห็นโอกาสทางธุรกิจและคว้ามันไว้ จังหวะนั้นดีมากสำหรับเขาที่จะเข้าสู่ธุรกิจหนังสือ เนื่องจากห้องสมุดหลายแห่งกำลังเลิกขายหนังสือของพวกเขาในเวลานั้น ด้วยเหตุนี้ เขาจึงจัดการสต๊อกสินค้าได้ถูกมากและจัดการสต๊อกได้เป็นจำนวนมาก

ในปี 1976 Hay-on-Wye ได้รับการขนานนามว่าเป็น เมืองแห่งหนังสือ แห่งแรกของโลกโดยคณะกรรมการการท่องเที่ยวแห่งเวลส์ โดยมีร้านหนังสือผุดขึ้นทุกซอกทุกมุม Booth เป็นเจ้าของสาขาและร้านค้าทั่วเมือง คลาร์กกล่าว หลายคนมาที่เฮย์เพื่อทำงานให้กับริชาร์ดและเปลี่ยนแปลงประชากรและธรรมชาติของเมือง คนในท้องถิ่นหลายคนที่ได้รับการฝึกฝนจากเขาจึงไปเปิดร้านของตัวเอง

แต่ความเป็นจริงทางเศรษฐกิจนั้นยาก ดังที่คลาร์กอธิบาย ปัญหาหลักของเขาคือการไม่มีเงิน ด้วยร้านหนังสือมือสอง ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนจากหายนะไปสู่อีกสิ่งหนึ่งเสมอ มันเป็นธรรมชาติของธุรกิจประเภทนี้ ด้วยความท้อแท้มากขึ้น Boothเชื่อว่านโยบายของรัฐบาลกำลังละทิ้งเศรษฐกิจของเมืองในชนบทไปสู่ซูเปอร์มาร์เก็ตใหม่ที่ใหญ่ขึ้นและศูนย์การค้านอกเมือง

เมื่อสถานการณ์ทางการเงินของ Booth ล่อแหลมมากขึ้น เขาจึงตัดสินใจว่าถึงเวลาที่จะต้องดำเนินการขั้นเด็ดขาด ดังนั้นในปี 1977 Booth จึงแจ้งให้นักข่าวที่มาเยี่ยมที่เขาพบในผับในเมืองฟังว่า เฮย์กำลังจะเป็นอิสระจากอังกฤษ 1 เมษายน 1977 เป็นวันที่ผิดปกติในเมือง Hay-on-Wye เสียงปืนใหญ่จาก เรือปืน ของ micronation อันที่จริงคือเรือพายขนาดเล็กในแม่น้ำ Wye เป็นเครื่องหมายของการประกาศอิสรภาพ มีการยกธงขึ้นหน้าปราสาท Hay และ Booth ได้รับตำแหน่ง King of Hay

ตามเสียงเพลงชาติใหม่ แถลงการณ์อาจทำขึ้นในวันเอพริลฟูลส์ แต่เอฟฟอร์ดกล่าวว่าเหตุผลทางการเมืองที่อยู่เบื้องหลังการรัฐประหารนั้นร้ายแรงโดยส่วนตัวแล้ว ฉันไม่คิดว่าBoothอยากเป็นราชาในความหมายที่แท้จริง เธออธิบาย ผมอยากจะบอกว่าเขาต้องการเป็นกษัตริย์ในแง่ที่เขาต้องการได้รับการรับฟังและรับฟังอย่างจริงจัง เนื่องจากเขามีมุมมองที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีที่เศรษฐกิจในชนบทสามารถอยู่รอดได้ในสภาพอากาศของปลายศตวรรษที่ 20 เยี่ยมชมบ้านเก่าของ Booth

ซึ่งปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์ ฉันเริ่มสำรวจแกลเลอรีที่เพิ่งเปิดใหม่ซึ่งอุทิศให้กับประวัติศาสตร์หลายศตวรรษของ ปราสาทเฮย์ ฉันเดินไปที่ห้องชั้นบนสุดซึ่งเป็นที่ตั้งของ Richard Booth Collection ทันที มงกุฎเพชรของBoothได้รับการปกป้องด้วยตู้กระจก ธงเอกราชดั้งเดิมอยู่บนผนัง และมีแสตมป์ Hay Kingdom เงินและหนังสือเดินทางจัดแสดงอยู่ สหราชอาณาจักรไม่เคยยอมรับการประกาศเอกราชของBooth แต่เขาได้รับเอกอัครราชทูตและการสนับสนุนจากประเทศย่อยอื่นๆ

รวมถึงอาณาเขตแห่งแม่น้ำฮัตต์ ซึ่งเป็นประเทศย่อยที่ประกาศตนเองในออสเตรเลียตะวันตก และสาธารณรัฐอิสระแห่งเฟรสโทเนีย 2520 เพื่อประท้วงการรื้อถอนที่อยู่อาศัยในท้องถิ่นในลอนดอนนักข่าวเดินทางไปที่ Hay Kingdom และการประชาสัมพันธ์ทำให้เศรษฐกิจของ Hay-on-Wye ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ฝูงชนของนักท่องเที่ยวแห่กันไปเยี่ยมชม เมืองแห่งหนังสือ ที่แปลกประหลาดซึ่งปกครองโดยกษัตริย์ แต่ไม่ใช่ชาวเฮย์ออนไวย์ทุกคนที่พอใจกับการกระทำของ Booth

บทความที่น่าสนใจ : โรมัน อธิบายและศึกษาว่าในยุคสมัยก่อนจักรวรรดิโรมันรุ่งเรืองเพียงใด